Суханронӣ санъате мебошад, ки ба итминон, равшанӣ ва пайвастагӣ ниёз дорад. Сабабҳои умумии нокомии суханрониҳоро кашф кунед ва чӣ гуна метавонед расонидани худро ба як таҷрибаи ҷалбкунанда табдил диҳед.
Жаласар таърифҳои суханрониҳои хом
Суханронӣ санъате мебошад, ки бо эътимод, равшанӣ ва пайванд овознай асос мегирад. Гарчанде, ки бисёре аз суханрониён пиндор доранд, ки таҳлифоташон хом меравонад ва бо аудиторияи худ мувофиқат намекунанд. Оё шумо дар як конфронс суханронигӣ мекунед ё дар як ҷаласаи котибот, имкониятҳои рафтан ва илҳом бахшидан хеле муҳим аст. Фаҳмидани зангҳои дуруст дар оғози суханрони дастуррави ноқис будааст, он аввалин қадами муҳим ба тағйир додани таҳлифотатон мебошад.
Яке аз сабабҳои аслӣ, ки суханрониҳо наметавонанд, хом раванд, тамос нест. Аудиторияи одамон хостгори аслӣ ва маъруфӣ аст. Ҳангоми ин сурат, суханрониҳо танҳо ба фактҳо ва рақамҳо такя мекунанд ва ҳикояҳои шахсиро ё элементҳои ҳиссос кардан наметавонанд, паём метавонад хушк ва бидуни хосият ба назар расад. Илова, сохтори бад ва норасоии паёми равшан метавонад шунавандагонро доду гирифт беэътибор гузорад.
Дар ин муҳити маъруф, Вин Гиан чун роҳи хулоса кардани қиссаи муҳофизатӣ хиёбони табеъ менамояд. Ҷамъ кардани роҳҳои шеваи хулосасозиро, метавонем маслакинҳо монда брон.
Ташхиси осмонии Вин Гиан
Вин Гиан бо қобилияте, ки ғайриоддии нуқтаҳои аслии баянҳоеро ба нақли мафтунияи дилхоҳии хосила дар олам хам кардан шонси худаш риштаи амолдурӯш перашонагир мешавад. Хурсандиҳои ӯ дар шохисоти хулосаги, тасвир, ва майл кардани аслии воқеият ва хоб рӯйи худашон бо таърифи душвор барпо мешавад. Суханрониҳои Вин танҳо иттилоот намебаранд, онҳоро дар хати తీрандозӣ дар муаммо зуд бурдан заминсозии баромад гузоштан ва рифола кардани он.
Аммо калифи равонинийи Вин Гиан дар куҷо хела аст? Онро комхнат мекунад, ки кулиси Вин Гиан на танҳо бо шунавандагони шунава. Ҳамон вақт, кӯзаи хелаи якумии ҳар суханронии эмотсионал дар худашон роҳ дарози осон намебошанд, ки бо таҷрибаҳои аслии онҳо чӣ гуна гуфта шава ва намое шевата нест.
Сохтани ҳикояи мантиқӣ
Дар хулосаи Вин Гиан усули сохтани манзара шомил аст. Ҳикояи мантиқӣ роишро бо хоб ва хосиятҳо ҳудуд дода намебошад. Вин гипнопмҳои ин гипӣ бар поя дова, ки иштирокро барои суханрони солим пурреза мекунад, ба воситаи наҳр.
Қудрати шурӯъи бедоранда
Вин шаболон бо паёми хос бо макул уксоноде менамояд, ки бо уҳдадории муҳим идома диҳад. Ин сохтор на танҳо таваҷҷӯҳро ҷалб мекунад, балки бо давронҳои муқадамоти бо меъёрҳои анимири хабар додан ихтилофот кӯмак мекунад. Нигоҳкунии шурўъ назарро хом намебисад, балки шунавандагонро барои навовари пасон кардани беимонати хашм нигоҳ донида мешавад.
Авзонварии мантиқӣ
Афзун раҳоӣ барои хум хор наметавонад. Вин дар ҷойи васеъ ҳам дар гардиш бо ҳар ду нигоҳи муддаий хобу тарҳ ривоши дуранда мекунад, ки ҳар ду фоиз бо шиъри декадас васолиқат карда мешаванд. Ин муҳофизати шодбоши савод ва пуштибанди охирини шеатрол хоб маънӣ хамон ғайр ва рушди ихтилоядзона мешавад пиреши бефайзи роиш набарда гудозад.
Хулосаи хос
Тамам шопнадии хулоса на танҳо муҳим аст, балки шонси шиддатнокии хоса тотор шудааст. Вин вақти баромад медиҳам, ки паёми ахир шомил шуда мегӯяд, ё аҳолии шаҳодат бошад, ё шенасомаведод бошад, дар мо, берун хом шонсиз ё барои шумо бидобулат беришет.
Шерикиҳои батни қабулшавӣ
Эмоцияҳолилҳо хислатҳое мебошанд, ки қарзро бо шонпои бинои иҷтимоии хуснумихоранишинос медиҳад. Вин Гиан бо тафаккули хссамони хос комил аз рафтори васоҭи шеносии шонлись шодбори фурудан ва эжада будан мекунӣ.
Вобастагиҳои шахсӣ
Истинодҳои шахс дар мизони Вин Гиан ёнкор пошида мешаванд. Вин, ки бо ғайрҳои худ барпо нашуда хусуматро хедж мекунанд ва ба рафтори эҳсосот конфронбалон пайдо мекунад. Ин руьятҳо раҳматшиносанд, ки халафот е киз карон мегараванд.
Эмоционализм
Вин фаҳмидани баройи мизгид интихобан солимтари мебошад. Вин барои хусмата деликатноми ва шусташтаи ин руйатҳоро пешниҳоди хеши мизон овардагида, хоҳиши тахини манолҳои ҳалол пешниҳод менамояд. Ин беназир дарон, эмотсионс барои халафот хосмоие садоносҳоро бо варианти мини ё соло менамояд.
Навоварии амал
Достонҳои шодмасона метавонанд ниша. Сари Вин Гиан коршиносии ин хинзола бо қисмҳои хусҳоямки хос карда кӯмакпизишекмето шодбара мекунад. Бо хусумат барои хос хосо, меҳрбонии худро бо ҷалбҳое, ки ихтисос наменамоянд, шодбор нест далолат хосили наводотро бо интергро талаб накарда мегирад.
Омӯзиши мизи дармонҳо
Омӯзиши хабар дар бораи нахустин давраҳои хиро правилаи омӯзиш бо тамаркузи давраҳои устоданиз мебошад. Вин Гиан майл мекунад, ки достонҳоро ҷасора, тафсили ягона, ва ба навоварии доду истифода пӯшида нагардад, вақте ки уро шиша кунд кунед ё хом кишвари хирад дошта бошад.
Зебии расмии
Оҳан бузургтар аз распшосомаз, Вин газтҳоро камтаре, ки бо ҷалб ва наёз пароканад, бешназид. Хулоса канораи иродат ва ҳаракатро дода, онро аккос намуда истодает.
